تیاگو فورته در این مطلب ۴ شاخص و پرسش را برای ذخیره کردن توصیه کرده است:
- شاخص اول الهام بخش بودن است. مطالبی را ذخیره کنیم که الهام بخش هستند برای ما و در آینده می‌توانند به ما در برانگیختن حس خلاقیت کمک کنند.
- شاخص دوم مفید بودن است. اینکه اول حوزه‌هایی را برای خودمان مشخص کرده‌ایم و حالا وقتی داریم مطالبی را میخوانیم میدانیم این مطلب در آینده در آن حوزه به درد ما میخورد.
- شاخص سوم شخصی بودن است. تاکید نویسنده این است که حال و احوالات خود را ذخیره کنیم. مطالب شخصی بعدا که توسط خودمان بررسی میشود نکات خوبی دارد.
- شاخص چهارم شگفت انگیز بودن است. این شاخص به ما می‌گوید مطالبی را ذخیره کنیم که شگفت انگیز است چرا که باعث میشود در تله شناختی تایید نیفتیم.
- چند توصیه پایانی هم دارد: طنین و هارمونی بین مطالب، ذخیره کردن منبع و آدرس مطلب و پرهیز از ذخیره کردن بسیار از جمله مطالبی است که نویسنده به آنها اشاره کرده است.
توصیه‌های زیر به شما کمک می‌کند که مطالب را بر اساس یک روش ذخیره سازی کنید. در اینجا چهار معیار وجود دارد که به شما کمک می‌کند تا دقیقاً تصمیم بگیرید کدام بخش از دانش ارزش نگهداری دارد:
معیار شماره ۱: آیا برای من الهام بخش است؟
- الهام یکی از نادرترین و گرانبهاترین تجربیات زندگی است. این سوخت ضروری برای انجام بهترین کار شما است، با این حال غیرممکن است که هر وقت نیاز داشتید الهام بگیرید.
- راهی برای برانگیختن مرتب حس الهام بخشی وجود دارد: مجموعه ای از نقل قول ها، عکس ها، ایده ها و داستان های الهام بخش را نگه دارید. هر زمان که نیاز به استراحت، دیدگاه جدید یا کمی انگیزه داشتید، می توانید به آن نگاه کنید و ببینید چه چیزی تخیل شما را جرقه می زند.
معیار شماره ۲ : آیا مفید است؟
- گاهی اوقات به اطلاعاتی برخورد می کنید که لزوماً الهام بخش نیست، اما می دانید که ممکن است در آینده مفید باشد. یک آمار، یک مرجع، یک یافته پژوهش یا یک نمودار مفید – اینها معادل قطعات یدکی هستند که یک نجار ممکن است در کارگاه خود نگه دارد و بعدا از آنها در وسایلی که می‌سازد بهره ببرد.
معیار شماره ۳: آیا شخصی است؟
- یکی از باارزش ترین انواع اطلاعات برای نگهداری، اطلاعات شخصی است – افکار، افکار، خاطرات و یادگاری های خودتان – مانند شیوه قدیمی یادداشت برداری یا یادداشت روزانه، می توانیم از یادداشت برداری برای مستندسازی زندگی خود و درک بهتر چگونگی تبدیل شدن به آن چیزی که هستیم استفاده کنیم.
معیار شماره ۴: آیا شگفت‌انگیز است؟
- ما به عنوان انسان یک سوگیری طبیعی برای جستجوی شواهدی داریم که آنچه را قبلاً باور داریم تأیید می کند، یک پدیده به خوبی مطالعه شده به عنوان “سوگیری تایید”.
- اگر تعجب نمی کنید، پس قبلاً آن را در سطحی می دانستید، پس چرا به آن توجه داشته باشید؟ غافلگیری یک فشارسنج عالی برای اطلاعاتی است که با درک موجود ما مطابقت ندارد، به این معنی که پتانسیل تغییر نحوه تفکر ما را دارد.
چند توصیه:
- در نهایت آن چیزی را ذخیره کنید که طنین و هارمونی ایجاد می‌کند. نیازی نیست دقیقاً بفهمید که چرا طنین انداز می شود. فقط به دنبال نشانه ها باشید: چشمان شما ممکن است کمی گشاد شود، قلب شما ممکن است ضربان خود را از دست بدهد، گلوی شما ممکن است کمی خشک شود، و حس گذشت زمان شما ممکن است به طور ماهرانه ای کند شود، زیرا دنیای اطراف شما محو می شود. اینها سرنخ‌هایی هستند که نشان می‌دهند زمان ضربه زدن به دکمه «ذخیره» فرا رسیده است. زمانی که مطلبی را پیدا کرده‌اید که برای شما الهام بخش است.
- علاوه بر ثبت آنچه که شخصاً با شما طنین انداز می شود، چند چیز دیگر وجود دارد که معمولاً برای ذخیره در یادداشت های شما مفید است. ایده خوبی است که اطلاعات کلیدی در مورد منبع یک یادداشت، مانند آدرس اصلی صفحه وب، عنوان قطعه، نویسنده یا ناشر، و تاریخ انتشار آن را دریافت کنید. بسیاری از ابزارهای ضبط حتی قادر به شناسایی و ذخیره این اطلاعات به صورت خودکار هستند. همچنین، گرفتن عناوین فصل‌ها، سرفصل‌ها و فهرست‌های نقطه‌بندی اغلب مفید است، زیرا آنها ساختاری به یادداشت‌های شما می‌بخشند و حلاجی مطالب را نشان می‌دهند که قبلاً توسط نویسنده از طرف شما انجام شده است.
- کل فصل های یک کتاب را ذخیره نکنید، فقط بخش های انتخاب شده را ذخیره کنید. رونوشت کامل مصاحبه ها را ذخیره نکنید، چند مورد از بهترین نقل قول ها را ذخیره کنید. کل وب‌سایت‌ها را ذخیره نکنید، چند اسکرین شات از بخش‌هایی که بیشتر جالب هستند ذخیره کنید
- بزرگ‌ترین دامی که می‌بینم وقتی مردم شروع به گرفتن یادداشت‌های دیجیتالی می‌کنند در آن گرفتار می‌شوند، ذخیره کردن بیش از حد است. اگر سعی کنید هر قطعه ای را که به آن برخورد می کنید ذخیره کنید، در معرض خطر غرق شدن در آینده خود با هزاران اطلاعات نامربوط قرار می گیرید
- به همین دلیل است که در نظر گرفتن دیدگاه سازنده بسیار مهم است: این که ما داوران، ویراستاران و مفسران اطلاعاتی هستیم که انتخاب میکنیم وارد زندگی‌مان شود.
